Dzisiaj będzie post osobisty.

Podzielę się dzisiaj swoją historią jako przykładem z cyklu : „Zmiany życiowe na drodze rozwoju” ,jakich jest wiele. Jednak w dobie czasu pandemii , który może być teraz czasem dużych , często trudnych zmian każdy pozytywny przykład zmiany może dać nadzieję i podbudować na duchu.

Moje zainteresowanie rozwojem osobistym rozpoczęło się w czasie rozpadu mojego małżeństwa.

Pamiętam jedno z moich ostatnich zdjęć z okresu życia z moim byłym mężem. Siedziałam na wykładzie związanym z jego pracą. Zasłuchana i zaangażowana…
Był to dla mnie okres trudny, bardzo.
Czas trapi małżeńskiej która nie przynosiła rezultatów.

Od tego czasu minęło kilka lat.
Kilka lat zajęło mi nim zrozumiałam, że tak bardzo chciałam być w tym małżeństwie które przecież przez kilka ostatnich lat był dla obojga koszmarem – z lęku. Z lęku przed bycia samą.
Nie kleiło się od lat i w sumie od początku było wyboiście. Oboje pomału więdliśmy, obwiniając się wzajemnie gdzie pod koniec wręcz katowaliśmy się psychicznie.

A ja mimo to tak bardzo nie chciałam tego puścić. Byliśmy ze sobą 15 lat – chciałam to ratować, uważałam się wręcz za bohaterkę i winiłam Jego, że nie chciał. Wybrał inną drogę.

Teraz to nie ma dla mnie znaczenia.
Lata pracy mam już za sobą. Lata bycia ze sobą, poznawania Siebie, poznawania jaką osobą jestem i czego potrzebuję i czego chcę.

Cieszę się ze piszę o tym z lekkością i czuję ulgę. Już nie czuję gniewu i złości. Czuję wdzięczność za ten czas bo wiele się nauczyłam, doświadczyłam.

Patrząc na to zdjęcie widzę piękną kobietę, która z ogromną determinacją starała się ponad siły. Bo chciała być kochana. Tak bardzo skoncentrowana na szukaniu akceptacji u Innych a nie na kochaniu siebie.
Cieszę się że znalazłam to zdjęcie 🙂

Dlatego Kobieto, Mężczyzno – jeśli jesteś teraz w czasie trudnego dla Ciebie czasu, wiedź że to minie. Może jesteś na początku drogi ale to najlepsze co możesz dla siebie zrobić. Budujesz najważniejszą relację w życiu – relację ze Sobą.